De ExCo (exchange coordinators) meeting vond dit jaar plaats in Nancy.
Kom dat horen, kom dat zien! We zitten weer eens in het buitenland en ditmaal in het prachtige Nancy om het bodemloze vat van kennis te vullen, van andere culturen te proeven en één hechte familie te vormen. Maar neem het laatste maar niet te letterlijk, want dan is het ook maar incest.
Het is in deze Franse stad dat we d.m.v. presentaties, workshops en trainingen bijgeleerd hebben hoe bedrijven te contacteren en te overtuigen a.d.h.v. fancy, pro uitziende mails en presentaties, met als uiteindelijke doel stages te kunnen aanbieden aan studenten vanuit meer dan 55 landen of studenten vanuit België de wijde wereld in te sturen. Hiervoor kwamen we met 30 mensen samen vanuit 16 landen om kennis uit te wisselen en nieuwe op te doen.
We verzamelden ons allen, of toch te meesten ervan, wanneer de zon hoog stond op de eerste dag van de week. Een bezoek aan Nancy en een spoedcursus namen onthouden bracht ons al gauw naar de tweede dag, waarbij ik en enkele andere de voltallige 90 man van het tweede jaar bijleerde over onze landbouw en in mijn geval, ook over de richting milieutechnologie.
De middag was gevuld met trainingen en op het einde van de dag was er de Trade Fair. Hier konden we ons spijzen en laven met voedsel en drank bereid of meegebracht vanuit alle landen die aanwezig waren. De nacht gleed voorbij en ging vlotjes over naar de vroege ochtend waarbij we op de derde en vierde dag workshops en trainingen voorgeschoteld kregen. Het oude promo materiaal zoals flyers, presentaties en websites moest er ook aan geloven doordat we ze allemaal in een nieuw jasje staken.
Op de vijfde dag was er tijd voor een bezoek aan een bierbrouwerij en een experimentele boerderij. De bezoeken waren gevolgd door de Development fund night waarbij geld ingezameld werd voor de 3e wereldlanden zodat ook zij van het internationale leven konden proeven. 600 euro en een opnieuw een onvergetelijke nacht verder bracht ons op de zesde dag. Hierbij bezochten we een wijngaard en reisden we verder naar Strasburg, waar we de nacht doorbrachten.
Voor het aanbreken van de zevende dag werd er afscheid genomen van nieuwe gemaakte vrienden en familie voordat iedereen zijn reis verder zette. Maar hoe droevig het afscheid ook mocht zijn, er komt altijd een moment om elkaar terug te zien op een van de vele reizen die nog moet komen.
With loads of love,
Laurent